De kunst van het afmaken

Beginnen aan een breiproject is één ding, het ook afmaken is iets geheel anders.
Vaak heb ik meerdere dingen tegelijk op de pennen staan. Een greep uit de afgelopen weken:

– een sjaal voor de verjaardag van mijn moeder in herfstkleuren

– een kloeke sjaal voor dochter

– een vest voor mezelf (of voor dochter, je weet maar nooit)

– En mijn zwerksjaal natuurlijk.

– En op de haaknaald heb ik een deken in de maak van restjes en losse bollen uit de uitverkoop.

De zwerksjaal en de deken zijn lange termijn projecten. Dus die tellen niet. Wat de rest betreft: ik heb me voorgenomen dat die eerst af moeten, voordat ik aan iets nieuws mag beginnen.
Al lonkt er nog een streng mooie blauwe wol. Voor sokken. Zal ik toch…?
Nee, spreek ik mezelf streng toe.

De benedictijner monniken wisten al eeuwen geleden dat de kunst van het afmaken minstens zo waardevol én lastig is als de kunst van het beginnen. Het vraagt een zekere discipline en vastberadenheid, waar ik mezelf in oefen. Want beginnen heeft de belofte in zich van iets nieuws. Iets afmaken is in zekere zin enger. Want het resultaat kan zo maar tegenvallen.
Zoals in het geval van het vest. Het is te klein. Bah.

Maar wat blijkt: dochterlief staat het prachtig. Dus rol ik van de ene discipline in de andere: de kunst van het loslaten. Het vest blijkt voor haar gemaakt te zijn. Al is het niet wat ik bedoeld heb te maken, ik ben toch blij met het resultaat.

Wolgevoel

Veel handgesponnen en luxere wol komt in mooie strengen in plaats van kant en klare bollen.

Die moet je dus zelf nog tot bolletjes opwinden. Ondertussen krijg ik daar aardig handigheid in. Als je de streng goed uitlegt, kun je een hele tijd mooie cirkels loshalen en tot een stevige bol opwinden. Van de lanoline in de wol worden gelijk je handen mooi zacht.
Maar hoe precies en systematisch ik ook te werk ga, steeds komt er een moment, vroeg of laat, dat het er zo uitziet:

En dan zit het niet een beetje in de war, nee, de wol verdicht zich tot een enorme knoop, die alleen met veel geduld te ontwarren is. Het is wel eens voorgekomen dat ik gewoon het resterende deel heb losgeknipt, en het er later, ontward, weer heb aangeknoopt.

Toch blijf ik strengen kopen, naast bollen. Want de kleuren en het gevoel van deze handgesponnen en geverfde wol is te bijzonder. Daar heb ik wel een beetje gepuzzel voor over.

Kloeke sjaal

Dochter bestelde een sjaal. ‘Een van dikke wol, mam, lekker lang en niet te breed’.
Bij mijn favoriete wolwinkel Trollehus vond ik de Roma Big, van Scheepjeswol, voor pen 9/10. Ik koos voor pen 9.
En toen. Hoe moest de sjaal eruit gaan zien? Dit garen, 100% acryl, is dik, rond, een beetje zoals flinke veters. Het voelt lomp aan, zeker op de dikke pennen.
Het moest dus een simpel patroon zijn, met een kloek motief. Na een paar proeflapjes kwam ik uit op een grote kabel over de lengte, met aan weerszijden af en toe een gat voor de luchtigheid.
Zoiets:

Door de dikke wol en pennen en het beperkte aantal steken breit het heel vlug weg.

Beschrijving:

Nodig: 2bollen Roma Big van 220 gr, zwart.
1 paar breipennen nr. 9
1 kabelnaald van behoorlijke dikte.

Zet 19 steken op.

Begin:
Pen 1 en 3: alles r.
Pen 2 en 4: 2 r, 15 av, 2r.
Pen 5: 2 r, (draad omslaan, 2afhalen, afgehaalde steken met linkerpen insteken en samenbreien) x3, 3r, (dr omsl, 2sambr) x3, 2r.
Pen 6: 2r, 15 av, 2 r.
Pen 7: 4r, 11 av, 4r.
Pen 8: 2r, 2av, 11r, 2av, 2r.

Middenstuk:
Pen 1: 4r, 1av, 9r, 1av, 4r.
Pen 2 en alle even pennen: 2r, 2av, 1r, 9 av, 1r, 2av, 2r.
Pen 3: als pen 1.

Pen 5: 2r, draad omslaan, 2afhalen, afgehaalde steken met linkerpen insteken en samenbreien, 1av, K6V, 3r, 1 av, 2sambr, dr omsl, 2r.
K6V = zet drie steken op de kabelnaald en houd deze aan de voorkant van het werk. Brei de volgende drie steken op de linkerpen. Brei vervolgens de drie steken van de kabelnaald.

Pen 7 en 9: als pen 1.

Pen 11: 2r, draad omslaan, 2afhalen, afgehaalde steken met linkerpen insteken en samenbreien, 1av, 3r, K6V, 1 av, 2sambr, dr omsl, 2r.

Herhaal deze twaalf toeren totdat de sjaal lang genoeg is.

Eindstuk:
Pen 1: 4r, 11 av, 4r.
Pen 2: 2r, 2av, 11r, 2av, 2r
Pen 3: 2r, (draad omslaan, 2afhalen, afgehaalde steken met linkerpen insteken en samenbreien) x3, 3r, (dr omsl, 2sambr) x3, 2r.
Pen 4: 2r, 15 av, 2 r.
Pen 5 en 7: alles r.
Pen 6 en 8: 2 r, 15 av, 2r.
Afkanten.

Afwerking:
Maak van overgebleven wol of restje zwarte wol kwastjes en bevestig ze met een haaknaald aan beide korte kanten van de sjaal.
Werk losse eindjes weg.

Zwerksjaal

Al jaren probeer ik bewust te leven met de seizoenen. De tijd gaat snel, zeker als je zoals ik een druk leven hebt met werk, zorg en alles wat dagelijks aandacht nodig heeft. Ik heb het nodig om te weten waar ik ben in de tijd.
Ik ben vandaag, 8 september 2012, begonnen aan een breiproject dat me daar volgens mij uitstekend bij gaat helpen. Een sky scarf, een zwerksjaal dus.
Ik vond de inspiratie hier.
Het idee is simpel. Je kijkt elke dag hoe het zwerk boven je er die dag uitziet. Je breit twee pennen met de kleur die de lucht die dag heeft.

Ik ben vandaag begonnen op een stralend blauwe dag. Maar Hollandse luchten zijn veelkleurig. Daarom heb ik volgende kleuren al klaar liggen, de wol is van Daletta:

Zo’n jaarproject is spannend. Hoe zal het uitpakken? Wordt vervolgd.

De zwerksjaal maak je als volgt:
Zet met pen 5 en een dubbele draad 32 steken op. Brei dan elke dag 2 toeren. Je kunt gewoon ribbels breien (alle pennen recht), maar ik heb gekozen voor een dubbelenhalve gerstekorrelsteek.
Pen 1: 2r, 2av,
pen 2: alles recht.

Brei steeds een dubbele draad en kies een van de volgende combi’s:
Blauw blauw voor een zonnige dag
Blauw wit voor een zonnige dag met stapelwolken
Wit, wit voor een lichtbewolkte dag
Wit lichtgrijs voor een dag met lichte regen
Lichtgrijs lichtgrijs voor een dag met mist en motregen
Lichtgrijs donkergrijs voor zwaarbewolkt en regen
Wit donkergrijs voor sneeuw
Donkergrijs donkergrijs voor zo’n dag in januari dat het nauwelijks licht wordt.
Of gebruik warm oranje als er een mooie zonsopgang of zonsondergang is.

Elke dag even naar buiten kijken en je krijgt een sjaal met de streepjescode van de hemel.

Muts

Ik heb mijn eerste opdracht binnen. Een muts voor vriendje van dochter. In zwart, dat spreekt vanzelf. ‘Doe maar XL’ zei hij nog, ‘ik heb een groot hoofd’.
Dus ik breide het patroon op pen vier, leek me wel groot zat. Tenslotte was het een mannenpatroon. Maar het viel toch kleiner uit.
Dus, dacht ik al breiend, geen nood, dan maak ik er eerst een exemplaar voor dochter van. Met ingebreid blauw patroon. Leuk toch?
Maar ook voor haar is de muts uiteindelijk te klein uitgevallen.
Ik heb ontdekt dat bij een ingebreid motief de rek een stuk minder is.
Het is dus een prototype geworden.
Maar er is een man in huis bij wie deze muts wonderwel staat.
Beethoven. Hij fleurt er helemaal van op.

De kunst van het breien

Op mijn verjaardag kreeg ik een fijn boek van dochterlief:
De kunst van het breien, van Jane Brocket.

Jane Brocket schrijft hierin dat ze breien ‘zachtaardig’ benadert. Niet streng een patroon volgen, en breien voor het nut, maar omdat het leuk is. Dat geeft ruimte om iets te proberen, om je te vergissen en breien te zien als een vorm van levenskunst.
Als ik dat lees, word ik blij. Zo brei ik ook. Omdat het leuk is, omdat ik blij word van mooie garens en het gevoel van wol, van kleur en textuur, van iets maken met mijn handen.
Het lezen van dit boek, inspireerde me tot iets nieuws: ik bedacht dat ik een hoes wilde breien voor mijn nieuwe 18-maandenagenda van Moleskine. Natuurlijk is het stijlvolle zwart van deze agenda ook prachtig, maar ik wilde iets aaibaars. Ik heb mijn agenda tenslotte dagelijks in mijn handen. Ik zocht inspiratie voor een patroon en vond dat uiteindelijk in een plaid, ‘lizard ridge’ van Laura Aylor op Knitty. Te vinden in de pattern library onder de categorie Whimsies.

Ik heb volgens het patroon golvende strepen gebreid tot de lap lang genoeg was. Het patroon geeft een bobbelig resultaat, maar even strijken met een natte theedoek ertussen en het wordt mooi vlak. Vervolgens de randen omgeslagen en vastgenaaid. Het elastiek losgeknipt, door de hoes gepeuterd met een haaknaald en weer vastgenaaid. En klaar!

;<